Kendime ait bir oda...

Türkiye'de, ömrünü bu toprakların zenginleşmesine adamış, idealist bir kuşak vardı, bir zamanlar. O kuşağın son temsilcilerinden arkeolog Halet Çambel; kültürün eğitimle, sağlıkla, tarihle, doğayla nasıl iç içe olduğunu, yaşayarak gösterdi. Hititlerin kayıp krallığını bulmak için yıllarını verdiği Kadirli'de hiyeroglif dilinin çözülmesini sağlarken kasabanın da hayatını değiştirdi.  2014 yılının 12 Ocak'ında vefat ettiğinde 98 yaşındaydı ve eşi Nail Çakırhan ile ilmek ilmek dokudukları kazı evinden, son yıllarına dek ayrılmadı.  Toros dağlarının eteklerinde saklanan bir uygarlık, Hititlerin izindeki genç bir kadınla bütünleşti, tam 70 yıl önce. Hitit İmparatorluğu dağıldıktan sonra kurulan krallıklardan biriyle, Asativata’nın ülkesi Adanava ile yolu, 1946’da kesişti, arkeolog Halet Çambel’in. Yer, şimdi Osmaniye’ye bağlı Kadirli’ydi. Çambel, ömrünün üçt e ikisini verdiği Adanava ülkesinin kalesinde bayrağını dalgalandırmaktan ölene dek vazgeçmedi. Çünk

Yaşadığını ve gördüğünü şiire dönüştürüp susan bir şair, Ahmet Telli. Soluk almak için sık sık geldiği İzmir'den dünyaya ve kendine bakıyor. Mutfaktaki, odalardaki işlerini bitirmiş, yaşamı seyre dalmak için "balkon"a çıkmıştı, onu bulduğumuzda. Biz, o çok sevdiği balkonu, evinin ta kendisi sanmıştık. Oysa o "mülküzlük duygusu içinde bir şair" imiş. Ahmet Telli, "İzmir'de yaşamak, ille de orada bir evinin olması meselesi değildir. Ben zaten mülksüzlük duygusu içindeyim. Kalbimde yer kiraladım bu ülkede, o da İzmir" derken, "balkon"unu anlatıyor aslında: "Mutfaktaki işinizi bitirip balkonda oturmak gibi bir duygu vardır. Galiba İzmir de benim için bu ülkenin balkonudur. Dört duvarı yıkıp ruhuma uygun bir dünyaya, doğaya, insana, kendime bakmayı sağlayan bir olanak gibi görüyorum balkonu. İşte bu yüzden İzmir, bu ülkenin güzel balkonlarından, görme açısını engellemeyen balkonlarından biri. İzmir balkonunda kendi yüre

Yola Demokrat Parti ile çıktı ama kısa zamanda gazete, “Demokrat”lığa sadık kalarak yolunu ayırdı. DP’nin en sıkı muhalifi, ülke çapında ses getiren haberlerin sahibi gazete, yetiştirdiği gazetecilerin ruhunda yaşıyor.  13 Şubat 1953 tarihli sayı İkisinin de adı “Demokrat” idi. Biri gazete, diğeri parti idi. 1946’da çok partili sistemin ilk seçimi, Adnan Menderes’in Demokrat Parti’sinin (DP) de ilk seçimiydi. Ardından Adnan Düvenci’nin Demokrat İzmir Gazetesi, DP’nin yayın organı gibi kuruldu. Denirdi ki, “İki Adnanlar Ege’de DP’yi var etti”. Ancak gazeteyle partinin yolları 1950’lerin başında ayrıldı. Demokrat İzmir, solda muhalif bir gazeteye dönüştü, DP ile ters düştü, haberleri ülke çapında ses getirdi. En çok Attilâ İlhan’ın çıkardığı gazete olarak bilindi, gazeteciler için bir okul oldu.  Beş gazeteci, tanık oldukları dönemler üzerinden, Türk basın tarihinin mihenk taşı Demokrat İzmir’in hikâyesini ve aslında “demokrasi” kavramının siyasi tarihimizde geçtiği yoll